Το 11ο το 11

Οι Cardinals γιορτάζουν το 11ο πρωτάθλημά τους. Δείτε το σχετικό βίντεο εδώ.

Οι Cardinals: 11η φορά Πρωταθλητές

Ήταν ένας τελικός αντάξιος της σημασίας του. Σίγουρα δεν ήταν το καταπληκτικό παιχνίδι που έγινε προχθές. Πως θα γινόταν άλλωστε να βλέπαμε back to back δύο απίθανα παιχνίδια; Η σημασία του 7ου τελικού όμως είναι από μόνη της πολύ μεγάλη. Και σε αυτό το σημαντικό παιχνίδι οι Cardinals στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων. Αναπτερωμένοι από τη προχθεσινή οριακή τους νίκη, τελικά επέβαλαν τον ρυθμό τους σε όλο το παιχνίδι.

O Carpenter ουρλιάζει για τη νίκη των Cardinals χαμένος μέσα στις αγκαλιές των συμπαικτών του.

Οι Texas προηγήθηκαν στο πρωτο inning. Αμεσα όμως υπήρξε η απάντηση και από εκεί και πέρα ο Carpenter (ο συμπαθείς και χθες καταπληκτικός Carpenter) κατέβασε τα ρολά. Μετά τα πρώτα τρία χτυπήματα και τους δύο πόντους που πέτυχαν οι Rangers στο ξεκίνημα του παιχνιδιού, ζεστάθηκε και άρχισε να πετυχαίνει ό,τι ήθελε: Γωνίες στο strikezone με slider, χαμηλά curves και change-ups. Έτσι φάνηκε και με ποιο ακριβώς τρόπο οι Cardinals ήταν εκείνοι που εκμεταλεύτηκαν στο έπακρο την αναβολή του παιχνιδιού λόγω βροχής τρεις ημέρες πριν. Με 72 ώρες ξεκούρασης, ο Carpenter ανακυρήχθηκε στον απόλυτο άρχοντα του τελικού. Ολοκλήρωσε έξι innings, ξεκίνησε και στο 7ο αλλά μόλις δέχθηκε ένα ακόμη χτύπημα, χωρίς δεύτερη κουβέντα (και πολύ σωστά) ο La Russa τον άλλαξε, δίνοντας το μπαλάκι στο Bullpen, το οποίο ήταν άριστο. Έτσι, οι επόμενες τρεις επιθέσεις των Rangers ηταν διαδικαστικές αναγκάζοντας για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά την ομάδα του Texas να επιστρέψει σφραγισμένες τις σαμπάνιες και να πετάξει τα ήδη τυπωμένα μπλουζάκια και καπέλα.

Τέλος χρόνου λοιπόν για φέτος.

Και τώρα;

Και τώρα ξεκινά η μελαγχολία του χειμώνα, χωρίς το απίθανο αυτό παιχνίδι που ξεκινά μόλις η φύση βγαίνει από τον χειμερινό λήθαργο και τελειώνει λίγο πριν το βόρειο ημισφαίριο ξαναμπει στο ψηγείο. Έτσι, από σήμερα εγώ μετράω αντίστροφα για να περάσουν οι 157 μακριές και σκοτεινές ημέρες (αλλάζει και η ώρα αύριο μην ξεχαστείτε) που μας χωρίζουν από το πρώτο παιχνίδι της σεζόν του 2012 που ξεκινά όπως τελείωσε εκείνη του 2011: Με Cardinals.
Σε αυτές τις 157 ημέρες το "Πάμε Στοίχημα με Baseball" θα συνεχισει να σας δίνει ειδήσεις για τον χώρο του Baseball, παρακολουθώντας τις κινήσεις προετοιμασίας των ομάδων της MLB, το Ελληνικό Πρωτάθλημα και ό,τι άλλο αφορά αυτόν τον χώρο. Στόχος μου είναι του χρόνου το Blog να είναι καλύτερο, να ανανεωθεί και γιατί όχι και να επεκταθεί. Μην ξεχάσετε λοιπόν αυτή την διεύθυνση. Όλο και κάτι καινούριο θα ανεβαίνει. Καλό Χειμώνα.

Baseball Party απόψε στις 3 το ξημέρωμα

Τί παιχνίδι ήταν το χθεσινό Παναγία μου; ΤΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟ;!;!;!
Δεν έχω ξαναδεί τέτοιο παιχνίδι. Με τόσες εναλλαγές στο σκόρ, με τόσες ισοφαρίσεις την τελευταία στιγμή, με τόσες ψυχολογικές μεταπτώσεις. Οι Cardinals βρέθηκαν πίσω στο σκορ πέντε φορές και μάλιστα με δύο πόντους στον τελευταίο γύρο της κανονικής διάρκειας και μετά ξανά άλλη μία στο 10ο inning. Έφτασαν δύο φορές στο τελευταίο τους strike. Όχι απλά στο τελευταίο τους out. Στο τελευταίο τους strike!!! Κι όμως τα "πουλιά" δεν έλεγαν να πεθάνουν. Δεν έλεγαν να αφήσουν την τελευταία τους πνοή. Όπως και στην κανονική περίοδο έτσι και χθες οι "μισητοί" κατάφεραν την τελευταία στιγμή να πέσουν από την Ακρόπολη -ή καλύτερα από την Gateway Arch του Saint Louis που βρίσκεται έξω από το γήπεδό τους και έχει ύψος 192 μέτρα- και να μείνουν όρθιοι. Την βλέπετε στην φωτό.

Το Busch Stadium με την Gateway Arch στο βάθος που συμβολίζει την πύλη για την επέκταση των Ηνωμένων Πολιτειών προς τη Δύση και την κατάκτηση της Αμερικανικής μεθωρίου.

Δείτε την εναλλαγή του σκορ για να καταλάβετε τί έγινε.
Texas - Cardinals
1-0
1-2
2-2
3-3
4-3
4-4
7-4
7-5
7-7
9-9
9-10

Ο David Freeze "παγώνει" τον πάγκο των Rangers, καθώς στέλνει την μπάλα στις κερκίδες στην άλλη πλευρά του γηπέδου κάνοντας το 9-10 και οδηγώντας το World Series στο έβδομο παιχνίδι από το 2002.

Έτσι, φτάσαμε για πρώτη φορά μετά το 2002 σε έβδομο παιχνίδι σε World Series.
Που σημαίνει ότι τα ψέματα τελείωσαν.
Απόψε λοιπόν στέφεται πρωταθλητής.
Απόψε είναι η βραδιά για την οποία όλα γίνονται εδώ και επτά μήνες.
Και αυτό το παιχνίδι δεν θα το χάσουμε.
Θα το δούμε ζωντανά.
Στο σπίτι μου.
Θα κάνουμε μεταμεσονύκτιο Baseball Party που θα ξεκινήσει μετά τις 3 το ξημέρωμα και θα φτάσει όσο πάει. Στις πέντε; Στις πέντε! Στις έξι; Στις έξι! Στις επτά; Στις επτά!
Όσοι λοιπόν γνωρίζετε την διεύθυνση μου και το τηλέφωνό μου είστε ευπρόσδεκτοι. Με παίρνετε τηλέφωνο έξω από την πόρτα της πολυκατοικίας (για να μην ξυπνήσουμε και το παιδί) κατεβαίνω και σας ανοίγω (διότι θα είναι κλειδωμένα) και ανεβαίνετε.
Όσοι δεν γνωρίζετε την διεύθυνσή μου -επειδή όπως καταλαβαίνετε δεν μπορώ έτσι απλά να την δώσω στο internet- μου στέλνετε μήνυμα στο cdavlos@yahoo.com με το όνομα και το κινητό σας, σας παίρνω πίσω και επισήμως σας καλώ στο μοναδικό sports bar της πόλης που θα είναι ανοιχτό για το μεγαλύτερο παιχνίδι της χρονιάς.
House Rules: 
1. Φέρνετε ό,τι θέλετε να πιείτε και να πιούμε,
2. Φέρνετε ό,τι θέλετε να μασουλίσετε και να μασουλίσουμε
3. Δεν καπνίζετε παρά μόνο στο μπαλκόνι

Όσο για το ποιος θα κερδίσει; Δεν πρόκειται να σας απαντήσω παραθέτωντας στοιχειά και νούμερα. Άλλωστε τί σημασία έχει ποιος θα ξεκινήσει το παιχνίδι; Χθες οι starter είχαν φύγει στο τέταρτο ο ένας στο έκτο ο άλλος. Πριν δηλαδή το παιχνίδι φτάσει στη μέση του. Άρα άλλα πράγματα μετράνε εδώ. Μετράει το momentum που μετά το χθεσινό το έχουν οι Cardinals. Μετράει η ψυχολογική κατάσταση. Μετράει η αποφασιστηκότητα.
Η ψυχή μου λοιπόν θέλει Saint Louis. Οι μισητοί, μισητοί, μισητοί Cardinals κέρδισαν επάξια τη θέση τους σε αυτόν τον τελικό και πλέον τους αξίζει να πάρουν το τρόπαιο με τα σημαιάκια. Το μυαλό μου όμως λέει ότι το παιχνίδι θα το πάρουν οι Rangers. Και μάλιστα πιστεύω ότι μετά από αυτό το καταπληκτικό παιχνίδι που έγινε χθες, το σημερινό μάλλον θα το ξεμπερδέψουν και αρκετά νωρίς με μεγάλη διαφορά στο σκορ. Ακόμα όμως κι αν γίνει αυτό, δεν θα μας πτοήσει, καθώς ένας τελικός είναι ένας τελικός και η ψυχολογική φόρτιση που τον συνοδεύει τον κάνει πολύ σημαντικό όποια κι αν είναι η εξέλιξή. Όπως και να έχει είναι φοβερό είτε να δεις τους Cardinals να χοροπηδάνε μαζί με όλο τους το γήπεδο, είτε να δεις τους Rangers να κερδίζουν μέσα στην έδρα των αντιπάλων ανεβάζοντας όλο το Texas στα ουράνια.
Όποια κι αν είναι λοιπόν η εξέλιξη θα είμαστε εκεί και θα την απολαύσουμε.
Σας περιμένω!

Οι Άγγελοι, η ΑΕΚ και το Baseball

Διαβάζω μία φοβερή είδηση που αναρτήθηκε προχθές στο Gazzetta.gr. Τίτλος της "Οι "Ανγκελος" της ΑΕΚ". Ο λόγος φυσικά για την οικογένεια Ανγκελος που έχουν στην κατοχή τους τους Baltimore Orioles και σύμφωνα με το ρεπορτάζ ενδιαφέρονται να εμπλακούν στα διοικητικά της ΑΕΚ.
Αντιλαμβάνεστε ότι -εκτός από μία μοναδική ευκαιρία για την προστασία της ΑΕΚ- πρόκειται για μία μοναδική ευκαιρία να την ενίσχυση του Baseball στην Ελλάδα, καθώς η οικογένεια Άνγκελος έχουν ήδη αποδείξει την πρόθεσή τους να κάνουν ό,τι μπορούν για να διαδοθεί το άθλημα στη χώρα μας. Προσέφεραν τη διοικητική βάση πάνω στην οποία δημιουργήθηκε η Εθνική Ομάδα των Ολυμπιακών αγώνων. Λέγεται ότι τότε εκτός από τον μακαρίτη Προπονητή Σκάουτερ Rob Derksen, οι Άνγκελος είχαν προσφέρει 500.000 δολάρια για την αγορά εξοπλισμού, ενώ προσέφεραν και τεχνογνωσία για την δημιουργία των γηπέδων Baseball που έγιναν στον Ελληνικό. Λίγο αργότερα ζήτησαν τα γήπεδα από το κράτος για να κάνουν προπονητικό κέντρο των Orioles, αλλά ας όψεται η ελληνική γραφειοκρατία, τους το αρνήθηκε. Γιατί; Άγνωστο.
Τέλος πάντων, θεωρώ ότι είναι περιττό να πω πως αν όντως ο Τζον Άνγκελος (γιός του Πίτερ και αντιπρόεδρος των Orioles) βάλει βαθιά τα χέρια του στην ΑΕΚ, δεν θα μου κάνει καμία εντύπωση να θελήσει να δημιουργηθεί και μία ομάδα Baseball της ΑΕΚ. Και τότε γιατί να μην ακολουθήσουν και τα άλλα μεγάλα ονόματα του ομαδικού αθλητισμού; Θα ήταν πραγματικά μία πολύ σημαντική εξέλιξη για την πορεία του Baseball στην Ελλάδα. Εγώ πάντως σίγουρα θα πάρω το γαντι μου, θα φορέσω την εμφάνισή μου και το καπελάκι μου και για πρώτη φορά στη ζωή μου θα πάω στο αεροδρόμειο για να υποδεχθώ κάποιον αθλητικό παράγοντα και θα φωνάζω (πιθανότατα μόνος μου) Ε-Ε-Ε-ΡΧΕ-ΤΑΙ, Ε-Ε-Ε-ΡΧΕ-ΤΑΙ!!!

LETS GO CARDS

Σημείωση: Το παιχνίδι χθες -26 Οκτωβρίου- αναβλήθηκε, οπότε η πρόβλεψη παραμένει ως έχει και για σήμερα

Νά λοιπόν που φτάσαμε και στην πρώτη από τις δύο σημαντικότερες προβλέψεις από τότε που δημιουργήθηκε αυτό το blog. Την πρόβλεψη που αφορά στο ποιός θα πάρει το World Series. Αν σήμερα κερδίσουν οι Rangers στέφονται πρωταθλητές μέσα στα μούτρα των μισητών, μισητών, μισητών Cardinals, ενώ αν κερδίσουν οι Cardinals πάμε για άλλο ένα παιχνίδι αύριο.
Τί θα γίνει λοιπόν; Θα δούμε άλλο ένα παιχνίδι ή όχι; Οι Cardinals θα κερδίσουν;
Λέω σήμερα να μην δούμε κανένα νούμερο. Θα μπορούσα να σας καταθέσω διάφορα, για τα 7 innings με μηδέν runs που έριξε ο Jaime Garcia για τους Cardinals στο δεύτερο παιχνίδι του World Series, για το 1,88 ERA που έχει ο Coldy Lewis για τους Texas σε όλες τους τις εμφανίσεις σε τελικούς κ.ο.κ.
Νομίζω όμως ότι εδώ λίγη σημασία έχουν τα νούμερα. Εδώ σημασία έχει η ψυχή. Διακρίνω λοιπόν, ότι μία ομάδα -όπως είναι οι μισητοί- οι οποίοι μπήκαν στα playoffs από την πίσω πόρτα με wildcard την τελευταία στιγμή, με γκέλες και καραμπόλες που έφεραν τους πλανήτες της MLB σε ευθεία, έχουν περισσότερο τσαγανό.
Άρα πιστεύω ότι σήμερα θα κερδίσουν για να δουν και μία ακόμα ημέρα. Τί κι αν είναι οι μισητοί μου. Θέλουμε άλλο ένα παιχνίδι.
CARDINALS!!!

Ξανά, ξανά, όχι ξανά

Τα λέω, αλλά δεν με ακούω. Τα γράφω, και ξανακάνω τα ίδια λάθη. "Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού" έλεγαν οι αρχαίοι. Δηλαδή. Στο πρώτο παιχνίδι κέρδισαν οι Cardinals, κέρδισε ο Carpender και ήταν και under. Είναι δυνατόν να ξαναγίνουν και τα τρία στο πέμπτο παιχνίδι; Είναι, αλλά είναι δύσκολο. Που σημαίνει ότι κάτι απ' όλα δεν θα κάτσει, καθώς η έδρα είναι διαφορετική, καθώς η ψυχολογική κατάσταση είναι διαφορετική, καθώς οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί.
Τί έγινε λοιπόν εχθές; Έκατσε το under. Ok. O Carpender πήγε καλά χωρίς όμως να πάρει κάποιο decision, καθώς όταν έφυγε το παιχνίδι ήταν ισόπαλο 2-2. και τέλος οι Cardinals τον έφαγαν με δύο πόντους στο 8ο inning.
Ελπίζω λοιπόν το πάθημα να μου γίνει μάθημα. Αύριο λοιπόν θα σας έχω νέα πρόβλεψη για το επόμενο παιχνίδι του World Series, που επιστρέψει στο γήπεδο των Cardinals.

Ξανά, ξανά, ξανά!!!

Καταρχάς να σας ευχαριστήσω για την θετικότατη αντίδραση σας απέναντι στο 40λεπτα αφιέρωμα που ανέβασα χθες όπου μαζί με τον συμπαίκτη μου Δημήτρη Γαζή συζητούμε τα καθέκαστα γύρω από την Εθνική μας ομάδα Baseball, το ταξίδι στον Παναμά και το μέλλον του Baseball στην Ελλάδα. Όσοι ενδιαφέρεστε η εκπομπή είναι το αμέσως επόμενο post.

Οι εξελίξεις όμως τρέχουν και τα παιχνίδια στην MLB τελειώνουν καθώς βρισκόμαστε δύο νίκες πριν την ανακύρηξη του Πρωταθλητή. Το World Series λοιπόν προχωρά με μεγάλο ενδιαφέρον (όχι σαν πέρυσι που οι Giants καθάρισαν το Texas 4-1 ανακυρήσσοντας τους τελικούς του 2010 ως τους πιο βαρετούς ever) και οι Rangers είναι 2-2 με τους μισητούς, μισητούς, μισητούς Cardinals. Τί θα γίνει όμως σήμερα, οεο; Εδώ σε θέλω. Pitcher για τους μισητούς ο πολύ συμπαθής (και παιχτούρα) Cris Carpender. Για το Τέξας ο C.J. Wilson. Το σημερινό λοιπόν είναι μία επανάληψη του πρώτου παιχνιδιού, όπου οι Καρδινάλιοι κέρδισαν. Πόσες πιθανότητες έχει να ξανασυμβεί κάτι τέτοιο; Νομίζω λίγες. Κι ας λένε τα νούμερα το αντίθετο. Δηλαδή, ο Carpenter έχει 8-2 νίκες-ήττες με 3.10 ERA σε 13 ενάρξεις στο postseason. Από την άλλη ο Wilson έχει 0-3 με 7.17 ERA με 4 ενάρξεις.
Ήρθε λοιπόν η ώρα να κάνει την πρώτη του νίκη ο Wilson; Έτσι φαίνεται. Ή μήπως θα έχουμε απόλυτη επανάληψη του πρώτου παιχνιδιού (απλώς θα είναι διαφορετική η έδρα);
Το μυαλό μου λέει όχι. Θεωρώ δηλαδή ότι δεν μπορεί να ξανακερδίσει ο Carpender και να ξαναχάσει ο Wilson. Κάθε φορά που στοιχηματίζω σε κάτι τέτοιο την πατάω κι ας αφορά του μισητούς που με απογοήτευσαν ελάχιστες φορές φέτος.
Από την άλλη η σκέψη μου είναι ότι τα πράγματα στο Baseball γίνονται πολλές φορές ανάποδα απ' ότι τα περιμένεις και σε κοιτάζουν από μία γωνία βγάζοντάς σου τη γλώσσα. Δεν αποκλείεται δηλαδή να γίνει ακριβώς αυτό που θεωρώ αδύνατον. Να κεδρίσουν δηλαδή οι Cardinals με τον Carpender, να χάσει πάλι ο Wilson και το παιχνίδι να είναι πάλι under όπως το έβαλα και στην πρώτη τους συνάντηση.
Ε ναί λοιπόν, έτσι θα βάλω.
Ξανά Cardinals! 
Ξανά Carpender! 
Ξανά under στο 7,5!

Μεγάλο αφιέρωμα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Baseball στον Παναμά

Με πολύ μεγάλη χαρά σας παρουσιάζω μία πολύ σημαντική εκπομπή (και μεγάλη εκπομπή) αφιερωμένη στο ταξίδι της Εθνικής Ομάδας Baseball, στα γήπεδα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος που έγινε στον Παναμά.
Σήμερα για πρώτη φορά έχω και καλεσμένο -τον Δημήτρη Γαζή- και συζητούμε για την μοναδική εμπειρία του να βρεθεί κανείς σε μία τόσο μεγάλη διοργάνωση εκπροσωπόντας την πατρίδα του.
Η εκπομπή είναι χωρισμένη σε τρία μέρη, ελπίζω να την απολαύσετε.

Πάλι αυτοί.... οι μισητοί...

Να πάρει ο δαίμονας του μισητούς, μισητούς, μισητούς Cardinals. Με βγάζουν ασπροπρόσωπο και εκνευρίζομαι. Κέρδισαν τους Rangers (όπως είχα προβλέψει) και με under (όπως είχα προβλέψει). Ένα παιχνίδι, δύο επιτυχίες. Μα ποιος είμαι τέλος πάντων; Το παιχνίδι ήταν καταπληκτικό με πολλές φάσεις, με Homerun, και με ένα out που έβγαλε ο Carpender, που όμοιό του δεν έχω ξαναδεί. Και μάλιστα πολύ επικίνδυνο out, αν αναλογιστεί κανείς, ότι το pitching χέρι του βρέθηκε μόλις δύο ή τρεις πόντους αριστερά από τα μεταλλικά clits του δρομέα που έρχόταν προς την πρώτη βάση.
Δείτε την ανεπανάληπτη φάση εδώ.

Moneyball

Με την ευκαιρία να σας ενημερώσω για κάποιες πληροφορίες που έχω για το εργο Moneyball, το οποίο έχει κάνει πρεμιέρα στην Αμερική. Πρόκειται για την ιστορία του Billy Beane (τον υποδύεται ο Brad Pitt) ο οποίος κατάφερε με πολύ χαμηλό budget να κάνει τους Athletics από την τελυεταία ομάδα της MLB σε μία ομάδα αξιώσεων. Ο τρόπος που το πέτυχε ήταν ρίχοντας το βάρος στη στατιστική. Αναζητούσε δηλαδή τους παίκτες που έχουν υψηλό on base percentage, αντί για εκείνους με υψηλό average.
Τέλος πάντων, το θέμα είναι αν θα το δούμε στην Ελλάδα. Σε πρώτη φάση έτσι νόμιζα, καθώς η 24η Νοεμβρίου αναγράφεται στα site ως ημέρα πρεμιέρας στη χώρα μας. Μίλησα όμως με την εταιρία διανομής και μου είπαν ότι δεν αποκλείεται να μην το προβάλουν. Αυτό θα εξαρτηθεί από το πως θα πάει στην Αμερική και από το πως θα πάει στις μεγάλες αγορές της Ευρώπης. Για την ώρα, τα νούμερα που βλέπω στο Internet Movie Data Base είναι τα εξής:

Budget

$50,000,000 (estimated)

Gross

$49,207,167 (USA) (9 October 2011)
$38,000,130 (USA) (2 October 2011)
$19,501,302 (USA) (25 September 2011)

Αυτό σημαίνει ότι η ταινία πάει καλά, αν και είναι δεύτερη μετά την 3D επανέκδοση του Lion's King. Οι πιθανότητες λοιπόν να δούμε την ταινία ειναι υψηλές, όμως αυτό θα το ξέρουμε μέσα στις επόμενες δύο εβδομάδες.

Το σίγουρο λιμάνι: Οι μισητοί!!!

Οι μισητοί, μισητοί, μισητοί,Cardinals λοιπόν στο World Series, απέναντι στους Texas Rangers, οι οποίοι επίσης δεν μου είναι πολύ συμπαθείς. Τί να περιμένει κανείς από μία ομάδα που μέχρι πριν από κάποια χρόνια είχε στη μετοχική της σύνθεση ως ιδιοκτήτη τον G.W. Bush (βοήθειά μας). Άσε που γενικώς εκείνο το Texas δεν το πολυ αντέχω ως πολιτεία. Έτσι, αφαιρώ από πάνω μου τον προβληματισμό του πως να υποστηρίξω τους μισητούς (το ένιωσα στο τελευταίο παιχνίδι με τους Brewers) και συντάσσομαι άμεσα μαζί τους. Κι αυτό διότι γουστάρω τον Carpender, τον pitcher των Saint Louis, ο οποίος έχει και πολύ περισσότερη εμπειρία από post season από τον Wilson αλλά και καλύτερα νούμερα.
Carpender: 7-2 με 3.11 ERA
Wilson: 1-4 με 5.40 ERA
Χωρίς πολλά λόγια λοιπόν, σήμερα πάμε για μισητούς και πάμε και για under με όριο το χαμηλό 7,5. Δεν το φοβάμαι όμως, διότι πιστεύω ότι σήμερα θα δούμε πραγματικό pitchers' game και όχι παπάρια.

Καρδινάλιοι, Επίσκοποι και Καντιλανάφτες

Τι τα θέλετε, οι μισητοί, μισητοί, μισητοί Cardinals με έχουν σκίσει φέτος. Ψυχολογικά εννοώ, διότι όσες φορές τους έχω υποστηρίξει, τα έχουν καταφέρει. Όσες φορές πάλι έχω στοιχηματίσει εναντίον τους, πάλι τα έχουν καταφέρει. Θα μου πείτε θα ήταν πολύ απλό να μην έπαιζα εναντίον τους. Άλήθεια είναι αυτό, αλλά τέλος πάντων καμιά φορά μιλάει η καρδιά και το συναίσθημα. Έτσι έγινε και χθες. Έυτυχώς όμως έβαλα και λίγο τη λογική στις προβλέψεις μου και σας είπα να παίξετε over, για το οποίο ήμουν και πολύ σίγουρος. Οπότε το καταχωρώ ως επιτυχία.
Τώρα για το World Series θα τα πούμε αύριο, ενώ σας υπόσχομαι ότι σύντομα (πιθανότατα το ΣΚ) θα σας έχω και εκπομπή αφιερωμένη στο ταξίδι της Εθνικής στον Παναμά.

Μπύρα και ξερό ψωμί

Καλή η συζήτηση για την Εθνική Baseball και χαίρομαι να βλέπω στα στατιστικά ότι έχετε τιμήσει το κείμενο με τις επισκέψεις σας, αλλά θα πρέπει να τιμήσουμε λίγο και το πρώτο συνθετικό του τίτλου αυτού του blog. Και επειδή δεν μένουν και πολλά παιχνίδια μέχρι το τέλος, καλό θα ήταν να επιστρέψω λίγο στις προγνώσεις.

Έχουμε λοιπόν του ΜΙΣΗΤΟΥΣ, ΜΙΣΗΤΟΥΣ, ΜΙΣΗΤΟΥΣ Cardinals να παίζουν στο γήπεδο των Milwaukee Brewers οι οποίοι έχουν το home advantage και το προνόμοιο της πιο καυτής έδρας, καθώς έχουν το καλύτερο σκορ σε νίκες-ήττες 57-24 σε όλη την MLB. Αρκεί όμως αυτό στο Baseball; Μέχρι τώρα σας έλεγα ότι στο Baseball η έδρα δεν είναι το παν. Παίζει βέβαια ρόλο, αλλά δεν είναι καθοριστικός. Θα περάσουμε λοιπόν στους pitchers.

Για το Milwaukee ο Shaun Marcum και για τους μισητούς ο Edwin Jackson.

Πάμε για τον πρώτο:

Όλη τη σεζόν είχε

ERA: 3,54

Νίκες - Ήττες: 13-7

Strikeout: 158

WHIP: 1,16

Πάμε για τον δεύτερο:

Όλη τη σεζόν είχε

ERA: 3,79

Νίκες - Ήττες: 12-9

Strikeout: 148

WHIP: 1,44

Και οι δύο δηλαδή είναι πολύ κοντά. Μόνο που τις τελευταίες εβδομάδες ο Marcum ήταν επιεικώς ασταθής και στο post season έχει χρεωθεί μία ήττα με ERA 11,25 παρακαλώ! 11,25!!! Αντιθέτως ο Jackson έχει 4,15. Αν το βάλεις λοιπόν αυτό κάτω μάλλον θα κατέληγε κανείς ότι θα κερδίσουν οι Μισητοί.

Άσε που έχουν ξεπεράσει και κατά πολύ το σκόρ των Ζυθοποιών. 31 - 20 στα μεταξύ τους παιχνίδια, με το Bullpen των Cardinals να έχει μόλις 1.66 ERA σε 21 και 2/3 innings στα τελευταία πέντε παιχνίδια.

Από την άλλη, ο ΟΠΑΠ (και γενικώς οι bookies), δίνουν στους Cardinals 2 ενώ στους Brewers 1,70.

Λοιπόν θα σταματήσω εδώ, καθώς με τη στατιστική και τα νούμερα μπορούμε να πάμε για ώρες και τελικά μόλις φτάσουμε σε ένα συμπέρασμα να έρθει η πραγματικότητα και να μας δώσει μία κατραπακιά κατακέφαλα.

Λοιπόν θα ποντάρω ό,τι νοιώθω και τελειώνει η ιστορία.

Βάζω Milwaukee (τί περίεργο) αλλά πολύ το φοβάμαι κιόλας και βάζω και over στο 8,5 και εδώ δηλώνω σίγουρος.

Ό,τι συμπεράσματα βγάλατε, βγάλατε.

Εθνική Baseball: Ζει;

Η εμπειρία της συμμετοχής σε μία διεθνή αθλητική διοργάνωση δεν περιγράφεται εύκολα με λόγια. Το να τραγουδήσεις τον Εθνικό Ύμνο πατώντας το γρασίδι ενός γηπέδου και από τις κερκίδες να ακούς άλλους να τον τραγουδούν επειδή θα παίξεις εσύ, είναι ανεπανάληπτη εμπειρία. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για το άθλημα που αγαπάς παθιασμένα. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και επιπλέον για ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Baseball σε μία χώρα που λατρεύει το συγκεκριμένο σπορ. Για να σας δώσω απλά την εικόνα, φύγαμε μία αποστολή αθλητών από την Ελλάδα -τη χώρα στην οποία όταν λες ότι παίζεις Baseball σε κοιτούν σαν να κατέβηκες από τον αστεροειδή BCH 4582-L- και προσγειωθήκαμε για 16 ημέρες στον Παναμά, όπου οι παίκτες Baseball είναι κάτι σαν ήρωες και όλοι ήθελαν να βγάλουν μαζί μας φωτογραφίες και να τους υπογράψουμε μπάλες και ρόπαλα.

Ποιοι; Εμείς! Τα Ελληνάκια!!!

Έτσι βρεθήκαμε στο γήπεδο Rod Carew (σας έχω ξαναγράψει ότι το λένε Ροντ Καρού και όχι Ροντ Κάριου όπως νόμιζα στην αρχή) για την τελετή έναρξης του Μουντιάλ του Baseball 2011, καθώς και για το πρώτο παιχνίδι του πρωταθλήματος, το οποίο προς τιμή της πολύ μεγάλης Ελληνικής κοινότητας του Παναμά, οι διοργανωτές το όρισαν να γίνει με την ομάδα τους και την Εθνική μας μπροστά σε 27.000 θεατές. Τίγκα το γήπεδο με τις διπλές κερκίδες. Ποτέ άλλοτε δεν είχαν ξαναβρεθεί οι παίκτες της Ελληνικής Εθνικής μπροστά σε τόσο κόσμο, ούτε καν στην Ολυμπιάδα. Ποτέ άλλοτε οι παίκτες της Εθνικής Baseball δεν είχαν ξαναγίνει εξώφυλλο σε εφημερίδες με φωτογραφίες και ολοσέλιδα αφιερώματα, ενώ μάλιστα η άφιξή μας στον Παναμά καλύφθηκε και από την τοπική τηλεόραση με εκτενή ρεπορτάζ και συνεχή τρέιλερ που διαφήμιζαν το συγκεκριμένο παιχνίδι.

Μεγαλεία! Μεγαλεία!

"Περασμένα και διηγώντας τα να κλαίς;" θα ρωτήσει κάποιος... Δυστυχώς έτσι ακριβώς είναι... Και διηγώντας τα να κλαίς... Και αυτό όχι επειδή επιστρέψαμε στην Ελλάδα όπου κανείς δεν ξέρει από ποια πλευρά κρατάς το ρόπαλο το οποίο μάλιστα το λέει ματσούκι... Όχι επειδή στο γήπεδο δεν έρχονται να μας δουν ούτε οι γυναίκες μας γιατί βαριούνται αφάνταστα, όχι γιατί η συμμετοχή μας σε ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα δεν απασχόλησε καθόλου τον ελληνικό Τύπο, αλλά γιατί η Εθνική μας δεν κέρδισε ούτε ένα παιχνίδι στα γήπεδα του Παναμά.

Τί αποδεικνύει αυτό; Ότι το κόνσεπτ "Εθνική ομογενών παικτών" φθίνει, αν όχι και να έχει πεθάνει ήδη.

Και γιατί το λέω αυτό;

Η Εθνική ομάδα Baseball όταν πρωτοδημιουργήθηκε για τις ανάγκες της συμμετοχής της χώρας μας στους Ολυμπιακούς του 2004 είχε διττό σκοπό: να φέρει διακρίσεις και έτσι να βοηθήσει την ανάπτυξη του αθλήματος στην Ελλάδα. Όλοι τότε φανταζόντουσαν ότι το Baseball θα ακολουθήσει την εξέλιξη του μπάσκετ μετά την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού από τον Γκάλη, τον Γιαννάκη και τα άλλα παιδιά. Βέβαια κανείς δεν σκέφτηκε ότι οι επιτυχίες σπανίως ακολουθούν τον ίδιο δρόμο. Κάθε φορά βρίσκουν και άλλη πορεία για να πραγματωθούν, την οποία σπανίως μπορεί να προβλέψει κανείς. Άσε που η πορεία της Εθνικής μας Baseball στους Ολυμπιακούς δεν ήταν η αναμενόμενη. Το γιατί και το πως δεν είναι επί του παρόντος, αυτό πάντως που μπορούμε να πούμε με σιγουριά πλέον (μετά και τον Παναμά) είναι ότι η Εθνική μας Baseball (ακόμα και με τους ομογενείς ημιεπαγγελματίες της Αμερική) δεν μπορεί να ανταπεξέλθει σε Πρωταθλήματα Παγκοσμίου επιπέδου. Στην Ευρώπη είναι μία χαρά, αλλά η Ευρώπη στο Παγκόσμιο Baseball, είναι κάτι σαν την Εθνική Τζαμάικας στο Γιγαντιαίο Σλάλομ.

Μοιραία λοιπόν οι μέχρι τώρα ελληνικές επιτυχίες στα ευρωπαϊκά γήπεδα έχουν αφήσει τους πάντες αδιάφορους, ενώ είναι μάλλον αυτονόητο ότι η Ομοσπονδία Baseball δεν θα βγάλει ένα δελτίο Τύπου που να λέει: "Επέστρεψε η Εθνική Baseball από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, όπου έχασε πανηγυρικά σε κάθε αγώνα που έδωσε". Πραγματικά δεν πιστεύω ότι θα γίνει κάτι τέτοιο.

Άρα, η Εθνική ομάδα Baseball δεν εξυπηρετεί κανέναν από τους σκοπούς και τους στόχους που τέθηκαν μπροστά της όταν πρωτοδημιουργήθηκε. Εντός Ευρώπης ό,τι επιτυγχάνει παραμένει αδιάφορο, εκτός Ευρώπης δεν αποδίδει και εντός Ελλάδας δεν μαγνητίζει ούτε τα media ούτε τους Έλληνες ώστε να φέρουν τα παιδιά τους στα γήπεδα του Ελληνικού για να μάθουν να παίζουν Baseball.

Παράλληλα, η ίδια η Εθνική έχει ενδόμυχα προβλήματα. Είναι χωρισμένη στα δύο: στους Ομογενείς και στους Έλληνες. Οι μεν πρώτοι θεωρούν τους παίκτες της Ελλάδας τόσο υποδεέστερους ώστε δύσκολα τους απευθύνουν ακόμη και τον λόγο, ενώ οι δεύτεροι δεν μπορούν να δεχθούν ότι η Εθνική Ελλάδος θα παίζει μόνο με "Αμερικανάκια" που δύσκολα ψελλίζουν ακόμα και τα λόγια του Εθνικού Ύμνου, αφήνοντας τους Έλληνες στον πάγκο. Βέβαια όταν οι γιγενείς έπαιξαν εναντίον της (θεωρητικά) αδύναμης Κινεζικής Ταϊπέι, έχασαν με Mercy Rule στο 5^ο inning, κάτι όμως που έπαθαν και οι Αμερικάνοι από την ισχυρή Ολλανδία. Μοιρασμένα πράγματα δηλαδή και οι ευθύνες ίσα πάτσι.

Άρα τί κάνουμε; Τη διαλύουμε την Εθνική; Σίγουρα όχι ακόμα, καθώς έχουμε ήδη αναλάβει αγωνιστικές υποχρεώσεις (Πανευρωπαϊκό στην Ολλανδία του χρόνου) και αν δεν πάμε θα αποβληθούμε από την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία. Κατά την άποψή μου λοιπόν, η Εθνική μας όπως την ξέρουμε σήμερα (με 15 αμερικανάκια και 10 ελληνόπουλα) πρέπει να κάνει αυτή την τελευταία της ευρωπαϊκή εμφάνιση το 2012 και μετά να μην δηλώσουμε πουθενά συμμετοχή μέχρι να φέρουμε το εντός Ελλάδος Baseball σε ένα αξιόλογο επίπεδο, το οποίο αγωνιστικά να συνεπικουρείται από κάποιους λίγους ομογενείς παίκτες, όχι όμως να στηρίζεται σε αυτούς. Αυτό μπορεί να σημάνει ότι για δέκα χρόνια (ή και παραπάνω) δεν θα περνάμε ούτε στα προκριματικά των ευρωπαϊκών διοργανώσεων.

Σωστά.

Εφόσον αυτό θα μας αξίζει με αυτό πρέπει να αρκεστούμε, αφήνοντας ανοιχτή μία θέση στα ευρωπαϊκά «σαλόνια» και τις διεθνείς οργανώσεις για χώρες που κάνουν καλύτερη ανάπτυξη του αθλήματος. Το αξίζουν πιο πολύ από εμάς.

Άρα για τα επόμενα τουλάχιστον δέκα χρόνια πρέπει να αναλάβουμε μία άλλη αποστολή: να ξεχάσουμε τις βαρύγδουπες συμμετοχές και τις φαντασιώσεις για διακρίσεις που δεν μας αξίζουν και να αναπτύξουμε το εγχώριο Baseball. Πρέπει να πάμε σε σχολεία, σε ιδιωτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα, στους Προσκόπους και όπου αλλού υπάρχουν νέοι και να τους φέρουμε στο γήπεδο. Πρέπει να δημιουργήσουμε πρωταθλήματα under 21, εφηβικά και παιδικά, αλλιώς πολύ απλά το Baseball (που ήδη πεθαίνει) θα πεθάνει οριστικά μόλις γεράσουν και οι τελευταίοι των Μοϊκανών - όπως η γραφική περίπτωση του γράφοντος. Αν δεν κάνουμε τίποτα, τότε πολύ απλά τα γήπεδα μας (που πληρώθηκαν με τους φόρους μας και βρίσκονται σε σημείο φιλέτο πάνω στην Βουλιαγμένης) θα χαθούν, θα γίνουν καζίνο και δεν ξέρω τί άλλο και μαζί με αυτά θα χαθεί και άλλη μία ευκαιρία εναλλακτικής άθλησης στην χώρα του ποδοσφαιρικού φασισμού και των ντοπαρισμένων επιτυχιών.

Σας υπόσχομαι ότι αυτό -όσο κρατούν τα κότσια μου- δεν θα το αφήσω να συμβεί.

Πάλι καλά

Ο Θεός καιρός του Παναμά διαφύλαξε σήμερα την τιμή της Εθνικής μας. Ενω λοίπον κατεβαίναμε στο γήπεδο για να πατήσουμε την Κινεζική Ταϊπέι (ούτε batting practice δεν κάναμε - τόσο σίγουροι) στα πρώτα δύο innings μας άλλαξαν την πίστη σημειώνοντας 7 runs. Χτυπούσαν τον (καλό) AJ Brack σε κάθε at bat και όποτε δεν τον έβρισκαν καλά, η άμυνα πίσω του έκανε λάθη.
Τελικά άνοιξαν οι ουρανοί και επί τρεις ώρες βλέπαμε τόνους νερού να πέφτουν στο γήπεδο, το οποίο κατέληξε να γίνει μία ρηχή πράσινη πισίνα. Τελικά το παιχνίδι αναβλήθηκε, αλλά μάλλον θα ακυρωθεί, καθώς δεν έχει βαθμολογικό ενδιαφέρον. Έτσι αύριο θα δώσουμε το τελευταίο μας παιχνίδι με την Ιαπωνία, οπότε μάλλον δεν θα γευτούμε τη νίκη στα γήπεδα του Παναμά. Θα καταλήξουμε σαν μία άλλην εθνική μας ομάδα που βρέθηκε σε ένα άλλο Μουντιάλ κάποτε και δεν σκόραρε ποτέ. Τέλος πάντων, ας ελπίσουμε να αποδειχθώ κακός προφήτης.

Όσον αφορά τα της MLB, τί σας έλεγα; Δεν γίνεται να περάσουν όλα τα φαβορί. Και ενώ οι Ζυθοποιοί βασανίστηκαν και κέρδισαν στο 10ο, οι Phillies την πάτησαν big time και ποιοί πέρασαν; Εντάξει το ξέρετε: οι μισητοί, μισητοί, μισητοί Cardinals! Και αυτή τη στιγμή που μιλάμε χάνουν και οι Tigers 3-0 από τους Texas με τον Verlander στο βουναλάκι. Δεν είμαστε με τα καλά μας.

Χασούρες

Δυστυχώς τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά. Και μην πάει το μυαλό σας στην ελληνική οικονομία, καθώς εδω που βρίσκομαι τη σκέφτομαι ελάχιστα. Θα έχω πολύ χρόνο να σκεφτώ τα οικονομικά μόλις επιστρέψω. Εδώ το μυαλό μου είναι αφιερωμένο στο Baseball.
Λοιπόν η Εθνική μας έδωσε το καλύτερό της παιχνίδι. Ο Pitcher μας Θοδωρής Μπουρδανιώτης έπαιξε τέλεια παραχωρόντας μόλις 3 runs (τα 2 earned) απέναντι στην Αμερική. Όμως τα ρόπαλά μας σίγησαν κι έτσι χάσαμε 3-0.
Στην MLB τώρα, οι phillies έχασαν, οι Yankees έχασαν και μόνο οι d-backs κέρδισαν. Κάτι λοιπόν δεν πάει καλά με τις προβλέψεις μου. Και πολύ φοβάμαι ότι θα συχεχίσει να μην πηγαίνει καλά, διότι για αύριο θα στοιχηματίσω στα δύο φαβορί-τους Phillies και τους Brewers- όμως η εμπειρία μουου λέει ότι δύσκολα θα έρθουν και τα δύο αποτελέσματα. Δεν μπορώ όμως να φανταστώ ποιο απο τα δύο θα χαθεί. Κι έτσι θα παραμείνω στην αρχική μου επιλογή.
Όσο για την Εθνική μας αύριο παίζουμε με το Πόρτο Ρίκο, μία από τις πιό αδύναμες ομάδες του ομίλου μας, που όμως κέρδισε την Αμερική. Οπότε τα πράγματα παραμένουν δύσκολα. Θα σας έχω νεότερα αύριο το απόγευμα

Dolce far Niente

Σήμερα ημέρα ξεκούρασης. Μετά από τρεις ήττες πρέπει να τις χονέψουμε κιόλας... Δυστυχώς τα πράγματα δεν πάνε κάλά για την ομάδα μας, η οποία εξακολουθεί να μην έχει γευτεί τη νίκη. Στο βίντεο που σας παραθέτω μπορείτε να δείτε φάσεις από το παιχνίδι με την Ολλανδία. Μπροστά μας έχουμε ακόμα τέσσερα παιχνίδια. Τα δύο πολύ δύσκολά (με Αμερική και Ιαπωνία) και τα άλλα δυο ευκολότερα (με Κινεζική Ταϊπέι και Πόρτο Ρίκο). Ας μείνουμε όμως στο παρόν. Αυτή τη στιγμή όλες οι ομάδες έχουν ρεπό εκτός από την Αμερική και την Ιαπωνία που παίζουν ένα παιχνίδι που αναβλήθηκε λόγω βροχής. Έτσι, αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σε ένα all inclusive resort όπου δεν κάνουμε τίποτα, πέρα απ' το να πλατσουρίζουμε στην πισίνα μπροστά στην απέραντη παραλία του Ειρηνικού.
Και θα ρωτήσετε γιατί δεν μπαίνουμε στον Ωκεανό και μένουμε στην πισίνα; Λοιπόν εδώ δεν είναι Αιγαίο. Προχθές (παρά την κόκκινη σημαία που είναι ανεβασμένη) αποφάσισα να μπω στο νερό. Ήταν τόσο ζεστό που δεν το πίστευα, καθώς νόμιζα ότι ο Ωκεανός είναι πάντα παγωμένος. Το νερό ήταν θωλό και πράσινο και εκεί που σκάει το κύμα γεμάτο φύκια και ξύλα που ξεβράζει η θάλασσα. Τέλος πάντων μπήκα. Μερικά λεπτά αργότερα περνά ένα ταχύπλοο και οι τύποι που είναι απάνω μου κουνάνε μία κόκκινη σημαία και φωνάζουν δείχνοντας με τα χέρια τους να βγω έξω. Δεν ανησύχησα πολύ και σιγά σιγά βγήκα. Λίγο αργότερα έμαθα ότι αυτή την εποχή σε αυτά τα νερά κυκλοφορεί ένα είδος μικρού ψαριού σε κοπάδια, το οποίο είναι κυνηγός και έτσι ξαφνικά στην πέφτουν όλα μαζί και σε δαγκώνουν παντού. Ναι μεν δεν είναι επικίνδυνα, αλλά δεν αποκλείεται κανείς να τρομάξει πάρα πολύ και τελικά να πνιγεί, γι' αυτό και απαγορεύεται το κολύμπι.
Πισίνα λοιπόν, πλατσούρισμα και πίνακολάδα.
Αύριο λοιπόν παίζουμε με την Αμερική. Τα πράγματα λοιπόν είναι πολύ δύσκολα. Χρειαζόμαστε νίκη για να διατηρήσουμε τις ελπίδες πρόκρισης. Για την ώρα πάντως απολαμβάνουμε αυτό που λένε οι Ιταλοί: Dolce far niente δηλαδή "είναι γλυκό να μην κάνεις τίποτα". Έχοντας αφήσει λοιπόν πίσω μου τα προβλήματα της Ελλάδας απολαμβάνω το να μην κάνω τίποτα, σε μία χώρα που το Baseball βρίσκεται παντού.

Προβλέψεις
Όσο για τις προβλέψεις που τις έχω αφήσει πολύ πίσω, λόγω της αδυναμίας να γράψω και να διαβάσω πληροφορίες (αυτή τη στιγμή σας γράφω από το laptop ενός φίλου) πιστεύω ότι τα πράγματα σήμερα και αύριο θα έχουν ως εξής:
Σήμερα οι Phillies  με τον Oswalt στο βουναλάκι θα ξεμπερδεύουν με τους μισητούς, μισητούς, μισητούς Cardinals και θα κερδίσουν το NLDS.
Αντιθέτως οι Milwaukee (παρόλο που δεν θα το ήθελα) θα χάσουν από την Arizona και έτσι θα πάμε και στο πέμπτο παιχνίδι. Οι pitcher είναι ο Wolf (για τους Cerveceros, όπως τους λένε εδώ) και ο Saunders, γι' αυτό θα έβαζα εναλλακτικά και under στο 8,5 που νομίζω ότι είναι πολύ υψηλό όριο για ένα τέτοιο παιχνίδι.
Όσο για το παιχνίδι με τους New York Bomber και τους Τίγρεις, πιστεύω ότι ο Nova θα το καθαρίσει και έτσι οι Yankees θα προχωρήσουν στο ALCS.

Αυτά. Ες αύριο τα σπουδαία με την Αμερική

Δύο στα δύο... Ανάποδα όμως

Δύο ήττες για την εθνική μας η οποία δεν έχει βρει τον ρυθμό της. Χθες έπαιξαν σχεδόν όλοι οι γηγενείς (συμπεριλαμβανομένου και του γράφοντος που είχε ένα at bat και strikeout) σε μία τραγική εμφάνιση εναντίον της Ολλανδίας. Σήμερα η αποστολή απέναντι σον Καναδά είναι πιο δύσκολή, αλλά ελπίζω σε ένα καλύτερο παιχνίδι. Για να δούμε...

Πρώτες εντυπώσεις από τον Παναμά

Λοιπόν πάιδες, από που να αρχίσω και που να τελειώσω. Από το γεγονός ότι όλη η χώρα ζει για το Baseball; Από την ελληνική κοινότητα που μας έχει υπδεχθεί σαν θεούς; Από τους ντόπιους που μας χαιρετούν και ζητούν να φωτογραφηθούν μαζί μας; Από τις εφημερίδες που λόγω του ότι παίζαμε με τον Παναμά μας είχαν  θέμα κάθε μέρα; Ήρθαν οι δημοσιογράφοι στο αεροδρόμιο για την άφιξή μας. Ήρθαν σε μία προπόνησή μας. Μας είχαν δισέλιδα και πρωτοσέλιδα, με τρέιλερ στην τηλεόραση για το παιχνίδι. Και χθες το βράδυ 27.000 Παναμέζοι γέμισαν το Rod Carew (Ροντ Καρού όπως το λένε εδώ) και φώναξαν για την χώρα τους. Εντάξει χάσαμε, αλλά τελικά χάσαμε; Δεν νομίζω!!! Δεν πιστεύω ότι έχω και ότι πρόκειται να ξαναζήσω κάτι τέτοιο ποτέ μου. Άλλωστε να σας πω το πιο απλό. Δεν μου έχει τύχει να ξαναακούσω τον Εθνικό Ύμνο όντας στον αγωνιστικό χώρο. Άσε που οι Έλληνες πίσω μου τραγουδούσαν και μου σηκώθηκε η τρίχα.
Λοιπόν αυτά τα λίγα για αρχή. Σιγά σιγά θα γεμίσω τα κενά, καθώς τώρα έχω WiFi και μπορώ να ανεβάζω πράγματα. Δύο λεπτομέριες μόνο. Ο Παναμάς είναι η χώρα των τεράτων. Πως είναι η ταινία ο Χορός των τεράτων. το ίδιο πράγμα. Δεν έχω ξαναδεί τόσο πολλές άσχημες γυναίκες μαζεμένες σε τόσο πολύ μικρό χώρο.
Το δεύτερο είναι ότι κάποιοι μου είχατε ζητήσει να σας βρω πού μεταδίδονται τα παιχνίδια. Λοιπόν το βρήκε ο φίλος μου ο Κώστας στο TVMAX en vivo. Ψάχτε το. Από αύριο παίζουμε στις δύο το μεσημέρι, δηλαδή 22:00 ώρα Ελλάδας με την Ολλανδία.