Τελικά ο Σπάρτακος έβαλε σήμερα φωτιά στον τελικό του Πανελληνίου Πρωταθλήματος, καθώς πήρε άλλη μία νίκη και από εκεί που έχανε πριν δύο εβδομάδες με 2-0 τώρα η σειρά των παιχνιδιών έχει έρθει στα ίσα της και όλα θα κριθούν στο πέμπτο και τελευταίο ματς που θα γίνει (καιρού επιτρέποντος) σε δύο εβδομάδες.
Το σημερινό παιχνίδι ήταν ένας μονόλογος του Σπάρτακου και τελειώσε και αυτό με mercy rule στο 7ο inning. Τελικό σκορ
11-0 με τον Δημήτρη Χατζηκυριάκο, τον pitcher της ομάδας της Γλυφάδας, σε πολύ καλή μέρα να πετυχαίνει ένα shutout, αλλά παράλληλα να βοηθάει και στην επίθεση, καθώς με ένα 2-base hit προς το τέλος του παιχνιδιού, άδειασε τις βάσεις παίρνοντας 3 RBI.
Το Μαρούσι από την άλλη δεν κατάφερε να απειλήσει σε κανένα σημείο του παιχνιδιού και τα περισσότερα χτυπήματά του ήταν pop-ups στα γάντια των αμυνομένων.
Πάντως το σύνολο της ομάδας έχει σημαντικά (και όχι άδικα θα μου επιτρέψετε) παράπονα από τον αρνητικό πρωταγωνιστή της συνάντησης, την διαιτησία, καθώς το strike zone του home empire ήταν φυσαρμόνικα -ή μάλλον ακορντεόν- που ανοιγόκλεινε κατά το δοκούν προς όλες τις κατευθύνσεις.
Την επόμενη Κυριακή 25 Νοεμβρίου θα γίνει το παιχνίδι κατάταξης για την τρίτη θέση ανάμεσα στην Ευρυάλη Γλυφάδας και τους Ηγέτες Βουλιαγμένης.
|
Χαιρετισμός μετά το τέλος του παιχνιδιού Πειρατές - Λέοντες |
Τελικός Παιδικού Πρωταθλήματος
Στο άλλο παιχνίδι της ημέρας, τον τέταρτο τελικό του Παιδικού Πρωταθλήματος ανάμεσα στους
Πειρατές και τους
Λέοντες Αλίμου, και εδώ το σκορ ισοφαρίστηκε, με τους Πειρατές να παίρνουν τελικά την πολύ σημαντική νίκη με 9-5 σε 6 innings, παρά το γεγονός ότι αρχικά ήταν πίσω στο σκορ με 0-3. Έτσι, και εδώ η σειρά είναι 2-2 και όλα θα κριθούν στην επόμενη συνάντηση, η οποία δεν έχει ακόμη οργανωθεί ημερολογιακά.
|
Άψογο στιλ από όλους |
Το παιχνίδι πάντως ήταν πολύ καλό με ωραίες φάσεις. Τα μπομπίρια των δύο ομάδων έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό και χάρηκαν τον ήλιο που βοήθησε στην διεξαγωγή ενός τέλειου παιχνιδιού.
Ξεχώρισαν και οι τέσσερις pitcher που ανέβηκαν στο mount. Ο Στέφανος των Λεόντων (συγχωρέστε με δεν γνωρίζω επίθετα, αλλά και αν τα ήξερα μάλλον δεν θα τα έγραφα) με χαρακτηριστική ηρεμία πάνω στο βουναλάκι, όχι μόνο σέρβιρε υποδειγματικά την μπάλα, αλλά έπιασε εκπληκτικά και δύο πολύ δυνατά comebackers, το ένα στον αέρα και το άλλο με σκάσιμο βγάζοντας στη συνέχεια το εύκολο out στην πρώτη. Ο Αντώνης των Πειρατών, παρά τα πολλά wild pitch κατάφερε με την δύναμη και την ταχύτητά του να πετύχει πολλά strike out και να βοηθήσει έτσι την ομάδα του. Εντυπωσίασε και ο μικροσκοπικός Trent των Λεόντων, ο οποίος παρά τα 9,5 χρόνια του (!) έπαιξε με άριστο στιλ, ενώ το παιχνίδι έκλεισε για τους Πειρατές ο Χρήστος ο οποίος νωρίτερα είχε κάνει ένα πολύ καλό χτύπημα στέλνωντας τη μπάλα στον φράχτη, σημειώνοντας έτσι δύο insurance runs για την ομάδα του.
Το καλύτερο στοιχείο πάντως του παιχνιδιού ήταν η φανταστική, αντικειμενικότατη, αλάνθαστη, εκπληκτική, μοναδική, εντυπωσιακά ακριβής και πρωτόγνωρα συνεπής διαιτησία που προσέφερα (ναι
εγώ) σε αυτό το παιχνίδι :-ρ
Πέρα από την πλάκα ήταν η πρώτη φορά που διαιτήτευσα σε αγώνα Baseball και συνειδητοποίησα πόσο δύσκολο είναι. Γιατί ασχέτως αν ήταν παιδιά οι παίκτες, οι κανόνες τηρούνται κατά γράμμα, δεν υπάρχουν ηλικιακές εκπτώσεις και επομένως γίνονται πάρα πολλά μέσα στο γήπεδο, που ένα άπειρο διαιτητικά μάτι δυσκολεύεται να πιάσει 100%. Σε κάθε περίπτωση έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα και ελπίζω να μην αδίκησα κάποια ομάδα.
Η εμπειρία πάντως της επαφής με τα παιδιά ήταν τέλεια, πέρασα ένα από τα καλύτερα Κυριακάτικα πρωινά της ζωής μου και ελπίζω να συνεχίσω να βλέπω τις παιδικές ομάδες Baseball να βελτιώνονται, να γεμίζουν με νέα παιδιά, να δημιουργούνται κι άλλες και να προχωρούν στο μέλλον. Γιατί φυσικά εκεί είναι το μέλλον του Baseball και όχι στους Δεινόσαυρους για τους οποίους σας έγραψα στην αρχή της ανάρτησης. Σε αυτούς τους Δεινόσαυρους βάλτε κι εμένα μέσα.
Τελειώνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω την Χριστίνα Χατζηγεωργοπούλου παίκτρια του Softball, η οποία ανέλαβε τα καθήκοντα του διαιτητή βάσεων και ήταν άψογη.