Στον "αέρα" το νέο site του Άρη Θεσσαλονίκης

Φαίνεται λοιπόν ότι η κρίση δεν πτοεί κάποιους. Αντιθέτως τους ενδυναμώνει. Μόνο αυτό μπορώ να σκεφτώ για την ομάδα του Αρη Θεσσαλονίκης, η οποία εν μέσω κρίσης, αποφάσισε να επαναδραστηριοποιηθεί σε όλες τις διοργανώσεις Baseball της χώρας μας, οι οποίες όμως διεξάγωνται... στα γήπεδα της Αθήνας. Δηλαδή 550 χιλιόμετρα μακριά. Κι άλλα 550 γύρνα, ίσον 1100 κάθε Σαββατοκύριακο. Αυτός είναι και ο λόγος που προτάσω την κρίση και την απόσταση στην πρώτη μου αναφορά στο νέο site που ανέβασε χθες 4 Μαρτίου η ομάδα. Πρόκειται για ένα εύχρηστο, ολοκληρωμένο και ορθά δομημένο ενημερωτικό ιστότοπο, που απαντά στην διεύθυνση www.arisbaseball.gr

Εκεί θα βρείτε ό,τι χρειάζεστε σε σχέση με την ομάδα (την ιστορία της, το ρόστερ, φωτογραφίες και βιντεάκια), απίστευτα ολοσέλιδα αρθρα αφιερωμένα στην δραστηριότητα του τμήματος Baseball, αλλά κυρίως θα μάθετε αυτό που έχει σημασία για το μέλλον του αθλήματος: Που και πότε προπονείται η ομάδα και η ακαδημία, η οποία αποτελείται από 15 παιδιά Γυμνασίου και Λυκείου, τα οποία έχουν λατρέψει αυτό το απίθανο άθλημα και έχουν αφιερωθεί σε αυτό.
Αν λοιπόν μένετε στην Θεσσαλονίκη και θέλετε να γευτείτε τη χαρά να παίξετε κάτι διαφορετικό, δεν έχετε παρά να επισκετυθείτε την ιστοσελίδα του Άρη. Είναι όλα εκεί.
 

Από τη διοργάνωση "Aris Cup" μετά από μία εντός εδρας νίκη στο γήπεδο των Ταγαράδων

Ο Άρης λοιπόν ξανακατεβαίνει στα γήπεδα του Ελληνικού. Από μόνο του αυτό είναι μεγάλη είδηση για το εγχώριο Baseball, η οποία αρκεί για να θυμίσει σε όλους μας ότι ανέκαθεν η ομάδα της Θεσσαλονίκης ήταν μία από τις top three ομάδες το εγχώριου Πρωταθλήματος. Και αξίζει να τονίσουμε, ότι παρά το γεγονός ότι η ομάδα είχε καταφέρει να δημιουργήσει το μοναδικό γήπεδο baseball εκτός Αθήνας -με κανονικές διαστάσεις- κατάφερε πολύ δύσκολα να πείσει (καθώς σίγουρα δεν ήθελαν να πειστούν) τους παράγοντες, ότι θα πρέπει να γίνονται πάντα επίσημα παιχνίδια και σε αυτό. Αλλά και όταν τους έπεισε, διάφορα εμπόδια (αληθινά ή μη) δεν επέτρεψαν την πραγματοποίηση αγώνων στη Θεσσαλονίκη ανα τακτά χρονιά διαστήματα, όπως θα έπρεπε.

Καταθέτοντας πάντως την προσωπική μου εμπειρία, αξίζει να πω ότι όσες φορές (πρέπει να είναι τρεις ή τέσσερις) έχω ανέβει στη Θεσσαλονίκη, έχω περάσει υπέροχα. Κάθε φορά, ως ομάδα έχουμε απολαύσει τον άλλο αέρα της συμπρωτεύουσας (ιδίως τη νυχτερινή ζωή της) και μία φορά έχουμε φύγει από εκεί και νικητές. Επίσης θα πω ότι θυμάμαι ακόμη και σήμερα την χαρά του να σημειώνεις ένα double play, το πρώτο που "γύρισα" ως δευτεροβασέος στην καριέρα μου.