Τρία μεγάλα ονομάτα

Συνεχίζω και σήμερα με τις αναλύσεις των ομάδων, καθώς ξεκινούν και οι φιλικοί αγώνες του Spring Training, οπότε θα μπορέσουμε να κρίνουμε καλύτερα την αγωνιστική κατάσταση των διαφόρων σχημάτων.
Σήμερα θα επανέλθω στην Grapefruit League και θα σας αναλύσω τρεις ιστορικές και πολύ δυνατές ομάδες.

Detroit Tigers

Η Tigers δεν είναι τυχαία ομάδα. Πέρυσι κατάφεραν στην τελική ευθεία να πάρουν το πρωτάθλημα της περιφέρειάς τους, έχοντας πετύχει τις λιγότερες νίκες στην κανονική περίοδο (88 έναντι 74 ηττών) ενώ στη συνέχεια διέλυσαν τους New York Yankees, κερδίζοντας τέσσερις στις τέσσερις συναντήσεις κατακτώντας έτσι το American League Penant. Μετά όμως; Μετά, αφού κατέληξαν να χαλαρώνουν για τέσσερις ημέρες περιμένοντας να δουν ποιοι θα είναι οι αντίπαλοί τους στο World Series έπεσαν πάνω στο "τραίνο" που λεγόταν Giants, το οποίο δούλευε φουλ τις μηχανές όλο το Post Season και δεν θα σταματούσε μπροστά σε τίποτα.
Αφήνοντας λοιπόν στην άκρη το World Series, οι Tigers στην ουσία πέτυχαν πάρα πολλά πέρυσι. Μάλιστα θα έλεγε κανείς ότι η απώλεια (και μάλιστα με αυτόν τον τρόπο) του πρωταθλήματος πρέπει να τους έχει σκυλιάσει φέτος. Το πρόβλημα είναι τί παραπάνω μπορούν να κάνουν; Ο Cabrera κατέκτησε το Triple Crown και είναι ο πρώτος που το πέτυχε μετά το 1967. Ο Fielder (χωρίς να εντυπωσιάσει) ισοφάρισε το καλύτερο Average που πέτυχε πριν από 11 χρόνια (,313) είχε 30 homerun και γενικώς έπαιξε καλά στην κανονική περίοδο, ενώ στο post season μάλλον απογοήτευσε. Αλλά και ο Verlander έπαιξε πολύ καλά, όποως και οι υπόλοιποι pitchers της ομάδας. Πόσο πιθανό είναι να ξαναπιάσουν την ίδια απόδοση και να είναι εκείνοι που θα διεκδηκίσουν για δεύτερη φορά το WS. Κατά την άποψή μου δύσκολο. Σίγουρα πάντως και το 2013 το Detroit θα παίξει πρωταγωνιστηκό ρόνο. Βέβαια αξίζει να πούμε ότι η προσθήκη του Torii Hunter είναι ένα επιπλέον συν για την ομάδα, ενώ οι αποχωρήσεις μάλλον δεν προβληματίζουν, ιδίως εκείνη του Valverde, ο οποίος μετά από τρεις εκπληκτικές χρονιές, πέρυσι προς το τέλος της χρονιάς φάνηκε εντελώς χαμένος πάνω στο mount.

Ποιοι ήρθαν: OF Torii Hunter (LA Angels), C Brayan Pena (Kansas City).

Ποιοι έφυγαν: OF/DH Delmon Young (Philadelphia), C Gerald Laird (Atlanta), INF/OF Ryan Raburn (Cleveland), RHP Jose Valverde.



Philadelphia Phillies

Οι Phillies είναι μία από τις πολύ μεγάλες απογοητεύσεις της περυσινής χρονιάς. Είναι η ομάδα (που μαζί με τους Red Sox) δεν έχουν παρά να πάνε προς τα πάνω φέτος.* Πέρυσι η πορεία τους -ιδίως στο πρώτο μισό της περιόδου- ήταν άκρως τραγική, στη συνέχεια όμως, κάπως ανασκουμπώθηκαν και έφεραν τα πράγματα σε ένα λογαριασμό πετυχαίνοντας ίδιες νίκες με ήττες (81-81) ανεβαίνοντας έτσι στην τρίτη (από την τελευταία) θέση του Division τους. Και όπως και να έχει αυτή δεν είναι η θέση που έχουν συνηθίσει οι Phillies, οι οποίοι είχαν κερδίσει το Division τους πέντε χρόνια συνεχόμενα. Από το 2007 έως το 2011. Την περυσινή χρονιά λοιπόν πρέπει να την φανταστεί κανείς ως παρένθεση και να περιμένει ότι οι Phillies, η αρχαιότερη ομάδα με τον ίδιο τίτλο και την ίδια πόλη σε όλα τα Αμερικάνικα επαγγλεματικά αθλήματα, απλά θα επιστρέψουν εκεί όπου είναι λογικό να βρίσκονται. Ή κάπου εκεί τέλος πάντων. Σε αυτό υπολογίζεται ότι θα βοηθήσει το πολύ καλό τους starting rotation, το οποίο θα έχει και πάλι τους Cole Hamels, Roy Halladay και Cliff Lee, από τους οποίους μπορούμε να περιμένουμε πολύ περισσότερα - με εξαίρεση ίσως το Hamels ο οποίος πέρυσι έσκισε σημειώνοντας τις περισσότερες νίκες της καριέρας του, οπότε πόσα περισσότερα να δώσει ο άνθρωπος.
Στην επίθεση τώρα, περιμένουμε βελτίωση και από τον Chase Utley, αλλά και από τον Ryan Howard, ο οποίος αναμένεται να πατάει καλύτερα στον αχίλλειο τένωντα, δίνοντας έτσι περισσότερη δύναμη στο ρόπαλό του.

* Αυτό το έγραψα και για τους Cubs, αλλά δεν είναι το ίδιο πράγμα.

Ποιοι ήρθαν: RHP Mike Adams (Texas), INF Michael Young (Texas), OF Delmon Young (Detroit), OF Ben Revere (Minnesota), RHP John Lannan (Washington), RHP Chad Durbin (Atlanta).

Ποιοι έφυγαν: INF Placido Polanco (Miami), RHP Vance Worley (Minnesota), RHP Josh Lindblom (Texas), OF Juan Pierre (Miami), OF Nate Schierholtz (Chicago Cubs), INF Ty Wigginton (St. Louis), RHP Jose Contreras.


St. Louis Cardinals

Τη σχέση που έχω με τους Cardinals οι περισσότεροι τη γνωρίζετε. Είναι μία σχέση των άκρων. Του μισώ, αλλά τους θαυμάζω ταυτόχρονα. Πως γίνεται να μην τους θαυμάζω άλλωστε, καθώς πετυχαίνουν σχεδόν κάθε χρόνο τους στόχους τους, και είτε ως πρωταθλητές του Division τους είτε μέσω Wild Card βρίσκονται στο post season. Μάλιστα πέρυσι βρέθηκαν δεύτεροι (88-74) αλλά έπαιξαν και τον Οκτώβριο, έχοντας δώσει τον Albert Pujols και στην ουσία χάνοντας τον Carpender, ο οποίος έχει παρουσιάσει ένα μούδιασμα στο χέρι του. Το μούδιασμα παραμένει και κατά πάσα πιθανότητα ο παίκτης (δυστυχώς) δεν θα επιστρέψει ποτέ στην ενεργό δράση.
Η ομάδα εξακολουθεί πάντως να έχει έναν πολύ καλό πυρήνα αποτελούμενο από τους arlos Beltran, Yadier Molina και Matt Holliday, ενώ ο πολύ καλός Adam Wainwright είναι ο επικεφαλής του starting rotation.

Ποιοι ήρθαν: LHP Randy Choate (Los Angeles Dodgers), INF/OF Ty Wigginton (Philadelphia), SS Ronny Cedeno (New York Mets).

Ποιοι έφυγαν: 1B Lance Berkman (Texas), INF/OF Skip Schumaker (Los Angeles Dodgers), RHP Kyle Lohse, RHP Kyle McClellan (Texas).