Είμαι σίγουρος ότι η υπόθεση των γηπέδων του Ελληνικού ενδιαφέρει όλους όσοι ασχολούνται με το Baseball, είτε είναι οι ίδιοι ως αθλητές, είτε είναι γονείς που έχουν ένα παιδί που παίζει στις παιδικές ομάδες που δραστηριοποιούνται στην Little League.
Έτσι, η χθεσινή είδηση σχετικά με την επιστροφή του Κατάρ στον διαγωνισμό για την αγορά (ή μάλλον για την παραχώριση για 99 χρόνια) του Ελληνικού, αναζωπύρωσε τις συζητήσεις για το μέλλον των μοναδικών μόνιμων εγκαταστάσεων Baseball, στην χώρα μας.
Χωρίς να θέλω να είμαι υπεραισιόδοξος -όπως έχω γράψει και στο παρελθόν- θεωρώ ότι για την ώρα δεν χρειάζεται να ανησυχούμε. Σε πρώτη φάση, θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι τον Αύγουστο για να δούμε τις τεχνικές προτάσεις που θα κάταθέσουν οι ενδιαφερόμενοι. Κατά δεύτερον θα πρέπει να πούμε ότι σύμφωνα με διάφορες πληροφορίες που ακούγονται, η παραχώρηση του οικοπέδου δεν θα γίνει μονομιάς, αλλά πολύ πιθανότατα θα χωριστεί σε "καλό" -δηλαδή το τμήμα προς τη θάλασσα- και "κακό" -που αφορά στην καρδιά με τους παλαιούς διαδρόμους- ενώ άμεσα εκμεταλεύσιμο θεωρείται και το τμήμα που ακουμπά στην λεωφόρο Βουλιαγμένης.
Επίσης, ακούγεται ότι οι δύο εταιρίες του δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ και Ελληνικό Α.Ε.) έχουν διαφορετικές προσεγγίσεις στο πως θα πρέπει να γίνει η εκμετάλευση των 6.000 στρεμάτων, οπότε δημιουργούνται τριβές. Άλλοι λένε πάλι ότι ενδεχομένως η πλήρης εκμετάλευση του χώρου θα πάρει πολύ περισσότερο από 10 χρόνια, καθώς πολλοί developers του εξωτερικού πλέον χρησιμοποιούν το μοντέλο της σταδιακής αξιοποίησης. Και το πιθανότερο είναι η αξιοποίηση να αρχίσει από τη θάλασσα.
Τέλος (και αυτή είναι μία προσωπική μου ελπίδα) πιστεύω ότι περισσότερο σεβασμό θα δείξουν οι ξένοι (είτε Καταριανοί, είτε άλλοι) στις υπάρχουσες εγκαταστάσεις, απ' ότι οι Έλληνες οι οποίοι στις όποιες μακέτες εμφάνισαν μέχρι τώρα για το έργο αδιαφορούσαν για τα γήπεδά μας. Ίσως λοιπόν οι ενδιαφερόμενοι να προσπαθήσουν να προσαρμώσουν τις μελλοντικές τους παρεμβάσεις στην υφιστάμενη εικόνα του οικοπέδου. Βέβαια μπροστά στα κέρδη τα γήπεδα εύκολα ξεπατώνονται, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι και η κατεδάφιση έχει επίσης κόστος, οπότε δεν αποκλείεται να είναι πιο συμφέρουσα η διατήρηση κάποιων κτισμάτων.
Είδομεν λοιπόν.
Έτσι, η χθεσινή είδηση σχετικά με την επιστροφή του Κατάρ στον διαγωνισμό για την αγορά (ή μάλλον για την παραχώριση για 99 χρόνια) του Ελληνικού, αναζωπύρωσε τις συζητήσεις για το μέλλον των μοναδικών μόνιμων εγκαταστάσεων Baseball, στην χώρα μας.
Αεροφωτογραφία του συμπαίκτη μου Laszlo |
Επίσης, ακούγεται ότι οι δύο εταιρίες του δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ και Ελληνικό Α.Ε.) έχουν διαφορετικές προσεγγίσεις στο πως θα πρέπει να γίνει η εκμετάλευση των 6.000 στρεμάτων, οπότε δημιουργούνται τριβές. Άλλοι λένε πάλι ότι ενδεχομένως η πλήρης εκμετάλευση του χώρου θα πάρει πολύ περισσότερο από 10 χρόνια, καθώς πολλοί developers του εξωτερικού πλέον χρησιμοποιούν το μοντέλο της σταδιακής αξιοποίησης. Και το πιθανότερο είναι η αξιοποίηση να αρχίσει από τη θάλασσα.
Τέλος (και αυτή είναι μία προσωπική μου ελπίδα) πιστεύω ότι περισσότερο σεβασμό θα δείξουν οι ξένοι (είτε Καταριανοί, είτε άλλοι) στις υπάρχουσες εγκαταστάσεις, απ' ότι οι Έλληνες οι οποίοι στις όποιες μακέτες εμφάνισαν μέχρι τώρα για το έργο αδιαφορούσαν για τα γήπεδά μας. Ίσως λοιπόν οι ενδιαφερόμενοι να προσπαθήσουν να προσαρμώσουν τις μελλοντικές τους παρεμβάσεις στην υφιστάμενη εικόνα του οικοπέδου. Βέβαια μπροστά στα κέρδη τα γήπεδα εύκολα ξεπατώνονται, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι και η κατεδάφιση έχει επίσης κόστος, οπότε δεν αποκλείεται να είναι πιο συμφέρουσα η διατήρηση κάποιων κτισμάτων.
Είδομεν λοιπόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου