Σήμερα δεν θα κάνω κάποια πρόγνωση. Ούτε καίγομαι να κάνω και απολογισμό. Χέστηκα και για τους Giants και για τους Phillies και για τον κόσμο όλο. Αυτό που έχει σημασία είναι να δώσω βαρύτητα σε ένα αλλο θέμα. Στην αδιαφορία που συναντά η Εθνική μας Ομάδα Baseball, ακόμα και όταν έχει προκριθεί σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.
Σε ποιό ομαδικό άθλημα -γαμώ το κέρατό μου γαμώ- προκριθήκαμε τελευταία σε παγκόσμιο επίπεδο; Στο πόλο γυναικών. Και τα κορίτσια έσκισαν. Και γράφτηκαν και διάφορα, όπως για παράδειγμα ότι δεν έπαιρναν ούτε άδεια από τις δουλειές τους για να προπονηθούν. Όσες έχουν δουλειά δηλαδή, καθώς οι περισσότερες ήταν άνεργες. Αλλά και ο προπονητής τους Γιώργος Μορφέσης ήταν (και πιθανότατα είναι ακόμη) άνεργος κι αυτός και μόλις έσβησαν τα φώτα της δημοσιότητας απλά πήγε σπίτι του. Όμως ούτε ο Γιώργος Μορφέσης, ούτε τα χρυσά του κορίτσια δεν κλήθηκαν να πληρώσουν τα μεταφορικά τους για τη Σανγκάη, καθώς αυτά καλύπτονται από την Κολυμβητική Ομοσπονδία Ελλάδος.
Αυτό λοιπόν είναι το ζήτημα εδώ σήμερα.
Πως είναι δυνατόν μία εθνική ομάδα, που φορά στο στήθος την ελληνική σημαία να αντιμετωπίζεται με τόση γαμημένη αδιαφορία;
Πως είναι δυνατόν το γεγονός ότι προκριθήκαμε πέρυσι στο παγκόσμιο καταλαμβάνοντας την τέταρτη θέση στο πανευρωπαϊκό να είναι το μεγαλύτερο μυστικό της αθλητικής δημοσιογραφίας στη χώρα;
Πως είναι δυνατόν οι παίκτες που καλούνται να πάνε στον Παναμά για να μας εκπροσωπίσουν φορώντας μπλε και άσπρα χρώμματα να πρέπει να πληρώσουν τα ναύλα τους που είναι 1500 ευρώ το άτομο. Και για να σας προλάβω η Εθνική Ελλάδος δεν αποτελείται από αμερικανάκια. Ναι φυσικά και υπάρχουν και κάποιοι παίκτες (και οι καλύτεροι παίκτες μας) που ζουν στην Αμερική, όλοι όμως έχουν ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΟ. Έχουν ελληνική ιθαγένεια και λατρεύουν την Ελλάδα. Είναι περίπου 10. Οι υπόλοιποι 15 παίκτες (θα τους ακολουθήσουν και πέντε συνοδοί - προπονητές) που θα πάνε στον Παναμά είναι Έλληνες, γεννημενοι στην Ελλάδα, που έμαθαν Baseball στην Ελλάδα και θέλουν να εκπροσωπήσουν την χώρα τους. Δεν μπορούν όμως, διότι δεν είναι ούτε πλούσιοι, ούτε επιτυχημένοι επιχειρηματίες, ούτε υψηλά ιστάμενοι μισθωτοί. Είναι νέα παιδιά, κάποια φοιτητές που προσπαθούν κατά τη διάρκεια της κρίσης να βγάλουν το μεροκάματο τους και σε πολυ, πολύ, πολύ λίγους περισσεύουν 1500 ευρώ. Και όχι απαραίτητα και στους καλύτερους.
Το αποτέλεσμα ποιό θα είναι; Να μην έχουμε την καλύτερη εκπροσώπηση στον Παναμά, απλά διότι οι κενές θέσεις άξιων παικτών μπορεί να καλυφθούν από πορτοφόλια.
Τί ζητάμε λοιπόν; Την υποστήριξη της πολιτείας. Είτε της Γραμματείας Αθλητισμού είτε του ΟΠΑΠ, είτε κάποιας ιδιωτικής εταιρίας. Δεν μιλάμε για τίποτα εκατομμύρια, απλά για 30.000 ευρώ, ώστε να ταξιδεψουν οι καλύτεροι στον Παναμά και έτσι, χωρίς να σκέφτονται ότι θα είναι κατά 1500 ευρώ φτωχότεροι, να παίξουν για την Ελλάδα ρε γαμώτο.
Σε ποιό ομαδικό άθλημα -γαμώ το κέρατό μου γαμώ- προκριθήκαμε τελευταία σε παγκόσμιο επίπεδο; Στο πόλο γυναικών. Και τα κορίτσια έσκισαν. Και γράφτηκαν και διάφορα, όπως για παράδειγμα ότι δεν έπαιρναν ούτε άδεια από τις δουλειές τους για να προπονηθούν. Όσες έχουν δουλειά δηλαδή, καθώς οι περισσότερες ήταν άνεργες. Αλλά και ο προπονητής τους Γιώργος Μορφέσης ήταν (και πιθανότατα είναι ακόμη) άνεργος κι αυτός και μόλις έσβησαν τα φώτα της δημοσιότητας απλά πήγε σπίτι του. Όμως ούτε ο Γιώργος Μορφέσης, ούτε τα χρυσά του κορίτσια δεν κλήθηκαν να πληρώσουν τα μεταφορικά τους για τη Σανγκάη, καθώς αυτά καλύπτονται από την Κολυμβητική Ομοσπονδία Ελλάδος.
Αυτό λοιπόν είναι το ζήτημα εδώ σήμερα.
Πως είναι δυνατόν μία εθνική ομάδα, που φορά στο στήθος την ελληνική σημαία να αντιμετωπίζεται με τόση γαμημένη αδιαφορία;
Πως είναι δυνατόν το γεγονός ότι προκριθήκαμε πέρυσι στο παγκόσμιο καταλαμβάνοντας την τέταρτη θέση στο πανευρωπαϊκό να είναι το μεγαλύτερο μυστικό της αθλητικής δημοσιογραφίας στη χώρα;
Πως είναι δυνατόν οι παίκτες που καλούνται να πάνε στον Παναμά για να μας εκπροσωπίσουν φορώντας μπλε και άσπρα χρώμματα να πρέπει να πληρώσουν τα ναύλα τους που είναι 1500 ευρώ το άτομο. Και για να σας προλάβω η Εθνική Ελλάδος δεν αποτελείται από αμερικανάκια. Ναι φυσικά και υπάρχουν και κάποιοι παίκτες (και οι καλύτεροι παίκτες μας) που ζουν στην Αμερική, όλοι όμως έχουν ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΟ. Έχουν ελληνική ιθαγένεια και λατρεύουν την Ελλάδα. Είναι περίπου 10. Οι υπόλοιποι 15 παίκτες (θα τους ακολουθήσουν και πέντε συνοδοί - προπονητές) που θα πάνε στον Παναμά είναι Έλληνες, γεννημενοι στην Ελλάδα, που έμαθαν Baseball στην Ελλάδα και θέλουν να εκπροσωπήσουν την χώρα τους. Δεν μπορούν όμως, διότι δεν είναι ούτε πλούσιοι, ούτε επιτυχημένοι επιχειρηματίες, ούτε υψηλά ιστάμενοι μισθωτοί. Είναι νέα παιδιά, κάποια φοιτητές που προσπαθούν κατά τη διάρκεια της κρίσης να βγάλουν το μεροκάματο τους και σε πολυ, πολύ, πολύ λίγους περισσεύουν 1500 ευρώ. Και όχι απαραίτητα και στους καλύτερους.
Το αποτέλεσμα ποιό θα είναι; Να μην έχουμε την καλύτερη εκπροσώπηση στον Παναμά, απλά διότι οι κενές θέσεις άξιων παικτών μπορεί να καλυφθούν από πορτοφόλια.
Τί ζητάμε λοιπόν; Την υποστήριξη της πολιτείας. Είτε της Γραμματείας Αθλητισμού είτε του ΟΠΑΠ, είτε κάποιας ιδιωτικής εταιρίας. Δεν μιλάμε για τίποτα εκατομμύρια, απλά για 30.000 ευρώ, ώστε να ταξιδεψουν οι καλύτεροι στον Παναμά και έτσι, χωρίς να σκέφτονται ότι θα είναι κατά 1500 ευρώ φτωχότεροι, να παίξουν για την Ελλάδα ρε γαμώτο.
Μακάρι να βρεθεί λύση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά ας μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για ένα κράτος που δεν έχει εξασφαλίσει ούτε τα βιβλία των μαθητών ...
Από πέρισυ παρακολουθώ baseball και έχω γίνει πλέον τακτικός θαμώνας εδώ.
Μου αρέσει ο τρόπου που αναλύεις τις τακτικές του παιχνιδιού.
Καλή συνέχεια!
Πραγματικά έχει απόλυτο δίκιο. Όλοι βλέπουμε τα ζητήματα από τη δική μας σκοπιά. Αυτό δεν σημαίνει ότι ξεχνώ τη γενική εικόνα. Δεν ξεχνώ την κατάσταση της οικονομίας μας. Τα βιβλία όμως είναι ένα τεράστιο κονδύλι. Τεράστιο. Άσε που για τις φωτοτυπίες το κράτος θα πληρώσει έξτρα χρήματα και μετά θα πληρώσει τα βιβλία που θα πάρουν τα παιδιά. Διπλό κόστος δηλαδή. Επίσης μέσα στην καθυστέρηση αυτή θα πρέπει να βάλουμε και άλλους παράγοντες με πρώτο και κύριο τη μαλακία που διέπει τα Υπουργεία. Τον κακό σχεδιασμό, τις διαφωνίες γύρω από το ποιός θα αναλάβει το βιβλίο (διότι αυτό είναι τεράστιο κέρδος) κλπ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην περίπτωση της εθνικής μας μιλάμε για 30 ψωροχιλιάδες, όχι για εκατομμυρια. Άλλωστε το ότι έχουμε κρίση δεν σημαίνει ότι θα πεθάνει η χώρα. Δεν σημαίνει ότι θα χαθούμε από το πρόσωπο της γής. Δεν θα γίνουμε Βορεια Κορέα. Έλεος.
Αχ και να μπορούσαμε φίλε μου να πάμε και να κερδίσουμε το παγκόσμιο και να μην το ξέρει κανείς στην ψωροκώσταινα και να πέρνουν οι ξένοι δημοσιογράφοι τους έλληνες συναδέλφους τους να ζητάνε μια συνέντευξη για το παγκόσμιο θαύμα που έλαβς χώρα στον Παναμά . Εκει να δεις ξεφτίλα ...και πόνος και κλάμα που θα έπεφτε που χάσανε τα πρωτοσέλιδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤί όμορφη εικόνα ήταν αυτή ρε φίλε; Με έφτιαξες τρελά!!! Βέβαια να σου πω την αλήθεια ξεκινώ κάποια προσπάθεια να μεταφέρω το όλο θέμα σε κάποιους συναδέλφους μου μπας και γράψουν έστω και ένα μονόστηλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε TheTorch,
ΑπάντησηΔιαγραφήπαρακολουθώ το blog σου καιρό τώρα, και παρόλο που οι στοιχηματικές σου επιλογές με έχουν κάνει φτωχότερο, παρηγοριέμαι από το γεγονός πως τουλάχιστον μαθαίνω το άθλημα του baseball (φαντάζομαι πως και αυτός είναι ο σκοπός του blog). Επειδή όμως αναφέρθηκες σε άλλο μη στοιχηματικό θέμα, που άπτεται της πολιτείας και της κοινωνίας, θα ήθελα να καταθέσω τις απόψεις μου :
1) διαβάζω στο τελευταίο σου σχόλιο πως προσπαθείς να "πείσεις" κάποιους συναδέλφους σου να γραψουν έστω ένα μονοστηλο για την προκριση της εθνικής ομαδας baseball. Τέτοιες προσπάθειες δυστυχώς δείχνουν το επίπεδο της αθλητικής δημοσιογραφίας της χώρας : με παρωπίδες σε 2 και μόνο αθλήματα, το ποδοσφαιρο και το μπάσκετ, αγνοούν την ύπαρξη δεκάδων άλλων αθλητικών γεγονότων που βρίκονται σε εξέλιξη στην Ελλάδα, και ανταγωνίζονται ποιός θα πορώσει περισσότερο τους οπαδούς της ομάδας που υποστηρίζουν, ο ιδιοκτήτης της οποίας είναι φυσικά και ο εργοδότης τους.
2) Στην ουσία της ανάρτησής σου τώρα.. Δεδομένης της οικονομικής περιόδου που περνούμε, αδυνατώ να κατανοήσω το αίτημά σου να χρηματοδοτήσει το ελληνικό κράτος την αποστολή του ελληνικού baseball στον Παναμά.
Σου υπενθυμίζω πως το baseball είναι ίσως το τελευταίο σε δημοτικότητα άθλημα στη χώρα, και πως αν ο ΟΠΑΠ δεν το είχε βάλει στο κουπόνι του, δεν θα το είχα μάθει εγώ, χιλιάδες ακόμη παίκτες του στοιχήματος, ούτε φυσικά εσύ θα είχες ανοίξει το εν λόγω blog.
Τριάντα χιλιάδες ευρώ, μπορεί να μην ακούγονται πολλά σε σένα, φαντάζομαι όμως πως θα φαίνονταν εξοργιστικά στην άνεργη ελληνίδα πτυχιούχο που έχασε τη δουλειά της και πλέον σταμάτησε το επίδομα των 450 ευρώ που λάμβανε, όπως επίσης και στον συνταξιούχο των 900 ευρώ, που με τις κρατήσεις των τελευταίων μηνών, οι αποδοχές του περιορίστηκαν στα 2/3.
Αλήθεια, το πρόβλημα είναι μόνο το baseball? Σε ποιά άλλα αθλήματα εκτός του ποδοσφαίρου, του μπάσκετ, της άρσης βαρών και του στίβου, το κράτος είναι απών? Σε όλα τα άλλα, ή για να είμα πιο ακριβής σε όσα δεν περιπλέκονται η διαφθορά, η ντόπα, η δόξα, και φυσικά η κονόμα.. Αν ανοίξουμε λίγο τους ορίζοντες μας, θα δούμε πως το ελληνικό κράτος δεν χρηματοδοτεί ούτε καν τους διαγωνισμούς γνώσεων (φυσικής, χημείας, μαθηματικών, ευρεσιτεχνίας κτλ), παγκόσμιους και ευρωπαικούς, μαθητικούς και μη, στους οποίους έχουμε εδώ και χρόνια βραβεία και καταξιώσεις, και στους οποίους τα χρήματα που χρειάζεται η "ελληνική αποστολή" είναι υποπολλαπλάσια από τις 30.000 ευρώ που χρειάζεται το ελληνικό baseball.
3)Τί πρέπει να γίνει; μα φυσικά πρακτικός αγώνας, και αποτελεσματικές διαπραγματεύσεις των υπευθύνων των ελληνικών ομάδων baseball και των σωματείων, με τις ελληνικές αρχές. Όσο φταίει το κράτος, τόσο φταίνε και οι άνθρωποι του baseball που δεν έχουν καταφέρει να λάβουν την επίμαχη χρηματοδότηση. Με την ελπίδα πως όταν τελικά πέσει το "κασέρι" και στο baseball, να πάει εκεί που πραγματικά χρειάζεται, και όχι στις τσέπες ορισμένων..
ΥΓ. Τα τελευταία χρόνια δεν έχουν προκριθεί μόνο τα χρυσά κορίτσια του πόλο, αλλά και οι εθνικές μας ομάδες του ποδοσφαίρου, του μπάσκετ, της άρσης βαρών, του στίβου, του τζούντο, της ιστιοπλοίας, και πολλών άλλων αθλημάτων που τώρα μου διαφεύγουν.
Φίλε Μόνοκουβά, κατ' αρχάς χαίρομαι τρελά που έδωσες έστω λίγο από τον χρόνο σου για να γράψεις όλα αυτά που καταθέτεις εδώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντιλαμβάνεσαι ότι συμφωνώ απολύτως με ότι γράφεις. Το ότι εγώ από αυτό το blog ζητάω την επιχορήγηση του baseball δεν σημαίνει ότι θεωρώ ότι θα πρέπει το baseball να προταχθεί έναντι άλλων αθλημάτων ή ακόμα και των διαγωνισμών γνώσεων. Θεωρώ όμως ότι όταν μία εθνική ομάδα πηγαίνει σε διοργάνωση παγκοσμίου επιπέδου θα έπρεπε να ήταν αυτονόητο ότι δικαιούνται να λαμβάνει μία κάποια (μικρή σε σύγκριση με άλλα αθλήματα) επιχορήγηση.
Τα κορίτσια του πόλο τα επέλεξα καθώς είναι η τελευταία μας διάκριση. Πες μου όμως κάτι: Θες να πεις ότι οι παίκτες των εθνικών ομάδων Ποδοσφαίρου, Μπάσκετ, άρσης βαρών, στίβου, τζούντο, ιστιοπλοϊας και όποιου άλλου αθλήματος που πήγαν σε παγκόσμιες διοργανώσεις, άνοιξαν το πορτοφόλι τους για να πάνε; Ή μήπως το τζούντο, και η άρση βαρών έχει περισσότερη δημοτικότητα στην Ελλάδα; Πόσοι παρακολουθούν αγώνες άρσης βαρών; Πόσοι ιστιοπλοϊας; Άρα η δημοτικότητα δεν είναι μέτρο σύγκρισης. Και δεν πρέπει να είναι. Αυτή άλλωστε είναι και η δουλειά τους Γραμματείας Αθλητισμού. Να υποστηρίζει την ανάπτυξη του αθλητισμού διότι αυτό θα πει πολιτισμός. Διότι αν όλα τα αφήσουμε να λειτουργήσουν βάση της δημοτικότητας και των εσόδων που έχει το κάθε άθλημα, τότε θα καταλήξουμε να έχουμε ακριβώς αυτό που ισχύει τώρα στην Ελλάδα: Τον φασισμό του ποδοσφαίρου που έχει φέρει τη χώρα στην κατάσταση να κάνει πρωταθλητισμό, χωρίς να έχει αθλητισμό (όρα άρση βαρών ή αθλητές στίβου όπως Κεντέρης και Θάνου)