Εχθές έχασα ένα από τα τρία διπλά που έψαχνα. Ήταν ένα περίεργο διπλό διότι αναφερόταν στους Nationals, οι οποίοι για την ώρα αποτελούν την ευχάριστη έκπληση του φετινού πρωταθλήματος.
Χάρηκα λοιπόν που έχασα από αυτούς το διπλό, καθώς αρχίζω να σκέφτομαι ότι ίσως φέτος μπορέσουν να έχουν συνέχεια, παρά το γεγονός ότι συνήθως οι αδύναμες ομάδες που αρχίζουν πολύ καλά τη χρονιά, καποια στιγμή "ξεφουσκώνουν".
Πριν ξεκινήσω να γράφω για τους Nationals θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι η ομορφιά στο Baseball είναι ότι προκειται για ένα ιδιαιτέρως δημοκρατικό παιχνίδι με ένα πρωτάθλημα που δίνει ευκαιρίες και σε ομάδες με χαμηλό pay roll -οι οποίες φαινομενικά και στατιστικά δεν έχουν ελπίδες- να αναδειχθούν και να κερδίσουν μία θέση στα Play Offs.
Για παράδειγμα σας βάζω μία λίστα των ευχάριστων εκπλήξεων της τελευταίας δεκαετίας:
2002: Athletics
2003: Marlins με Wild Card
2004: Astros με Wild Card
2005: Padres
2006: Blue Jays
2007: Indians
2008: Brewers
2009: Rockies με Wild Card
2010: Rays (έχουν το προτελευταίο χαμηλότερο pay roll, με τους Royals τελευταίους)
2011: Rays με Wild Card την τελευταία ημέρα με την ανατροπή που κόστισε τη θέση του προπονητή των Red Sox Terry Francona.
Δεν αποκλείεται λοιπόν οι Nationals να είναι φέτος αυτή ακριβώς η ομάδα που θα κάνει την έκπληξη. Για την ώρα έχουν 11 νίκες και 4 ήττες. Από αυτές μόνο δύο είναι συνεχόμενες, ενώ έχουν πετύχει ένα σερί 5 νικών, ένα τριών, και ένα δύο.
Ο λόγος που οι Nationals χρήζουν ανάλυσης, είναι διότι αν προσπαθήσουμε να προβλέψουμε την πορεία τους βάση των ιστορικών στατιστικών, τότε κάθε φορά θα πρέπει να παίζουμε εναντίον τους (όπως έκανα εγώ χθες και την πάτησα). Στο roster τους δεν έχουν μεγάλα ονόματα, εκτός ίσως δύο - τριών εξαιρέσεων. Τον Rayan Zimmerman, τον Stephen Strasburg και τον Gio Gonzalez.
Τα τελευταία δέκα χρόνια η ομάδα έχει να επιδείξει μόνο αποτυχίες, εκτός από το 2002 και 2003 που -ως Montreal Expos- πέτυχαν την ίδια συγκομηδή: 83 νίκες - 79 ήττες. Αυτό τους έφερε το 2002 δεύτερους στο Division τους και το 2003 τέταρτους. Από εκεί και πέρα έχουν μόνο loosing χρονιές με χειρότερες το 2008 και 2009 που είχαν 59 νίκες και 103 ήττες. Σχεδόν πάντα είναι τέταρτοι ή τελευταίοι στο Division τους, ενώ αν κάνουμε μία αναγωγή και στην ανάλογη στιγμή που βρισκόμαστε τώρα, σχεδόν όλες τις χρονιές βρίσκονται στη θέση που καταλήγουν στο τέλος της περιόδου. Μοναδικές εξαιρέσεις, το 2002 όπου στις 21 Απριλίου είναι πρώτοι και καταλήγουν δεύτεροι, το 2003 όπου είναι πάλι πρώτοι, τελικά καταλήγουν τέταρτοι και το 2005 που είναι δεύτεροι ολοκληρώνουν τη χρονιά στην πέμπτη θέση.
Ίσως λοιπόν να πρέπει να περιμένουμε λίγο ακόμη για να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα και να αρχίσουμε να βάζουμε λεφτά σε νίκες των Nationals.
Θα επανέλθω λοιπόν αργότερα.
Χάρηκα λοιπόν που έχασα από αυτούς το διπλό, καθώς αρχίζω να σκέφτομαι ότι ίσως φέτος μπορέσουν να έχουν συνέχεια, παρά το γεγονός ότι συνήθως οι αδύναμες ομάδες που αρχίζουν πολύ καλά τη χρονιά, καποια στιγμή "ξεφουσκώνουν".
Πριν ξεκινήσω να γράφω για τους Nationals θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι η ομορφιά στο Baseball είναι ότι προκειται για ένα ιδιαιτέρως δημοκρατικό παιχνίδι με ένα πρωτάθλημα που δίνει ευκαιρίες και σε ομάδες με χαμηλό pay roll -οι οποίες φαινομενικά και στατιστικά δεν έχουν ελπίδες- να αναδειχθούν και να κερδίσουν μία θέση στα Play Offs.
Για παράδειγμα σας βάζω μία λίστα των ευχάριστων εκπλήξεων της τελευταίας δεκαετίας:
2002: Athletics
2003: Marlins με Wild Card
2004: Astros με Wild Card
2005: Padres
2006: Blue Jays
2007: Indians
2008: Brewers
2009: Rockies με Wild Card
2010: Rays (έχουν το προτελευταίο χαμηλότερο pay roll, με τους Royals τελευταίους)
2011: Rays με Wild Card την τελευταία ημέρα με την ανατροπή που κόστισε τη θέση του προπονητή των Red Sox Terry Francona.
Δεν αποκλείεται λοιπόν οι Nationals να είναι φέτος αυτή ακριβώς η ομάδα που θα κάνει την έκπληξη. Για την ώρα έχουν 11 νίκες και 4 ήττες. Από αυτές μόνο δύο είναι συνεχόμενες, ενώ έχουν πετύχει ένα σερί 5 νικών, ένα τριών, και ένα δύο.
Ο λόγος που οι Nationals χρήζουν ανάλυσης, είναι διότι αν προσπαθήσουμε να προβλέψουμε την πορεία τους βάση των ιστορικών στατιστικών, τότε κάθε φορά θα πρέπει να παίζουμε εναντίον τους (όπως έκανα εγώ χθες και την πάτησα). Στο roster τους δεν έχουν μεγάλα ονόματα, εκτός ίσως δύο - τριών εξαιρέσεων. Τον Rayan Zimmerman, τον Stephen Strasburg και τον Gio Gonzalez.
Τα τελευταία δέκα χρόνια η ομάδα έχει να επιδείξει μόνο αποτυχίες, εκτός από το 2002 και 2003 που -ως Montreal Expos- πέτυχαν την ίδια συγκομηδή: 83 νίκες - 79 ήττες. Αυτό τους έφερε το 2002 δεύτερους στο Division τους και το 2003 τέταρτους. Από εκεί και πέρα έχουν μόνο loosing χρονιές με χειρότερες το 2008 και 2009 που είχαν 59 νίκες και 103 ήττες. Σχεδόν πάντα είναι τέταρτοι ή τελευταίοι στο Division τους, ενώ αν κάνουμε μία αναγωγή και στην ανάλογη στιγμή που βρισκόμαστε τώρα, σχεδόν όλες τις χρονιές βρίσκονται στη θέση που καταλήγουν στο τέλος της περιόδου. Μοναδικές εξαιρέσεις, το 2002 όπου στις 21 Απριλίου είναι πρώτοι και καταλήγουν δεύτεροι, το 2003 όπου είναι πάλι πρώτοι, τελικά καταλήγουν τέταρτοι και το 2005 που είναι δεύτεροι ολοκληρώνουν τη χρονιά στην πέμπτη θέση.
Ίσως λοιπόν να πρέπει να περιμένουμε λίγο ακόμη για να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα και να αρχίσουμε να βάζουμε λεφτά σε νίκες των Nationals.
Θα επανέλθω λοιπόν αργότερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου